“Death came calling to my wife and daughters and i wasn't there to say no you can't have them”
De eerste film na de horrormaand is altijd weer even wennen, omschakelen en altijd ook een moeilijke keuze om dan weer even in je normale ritme te komen. Maar, het is ook altijd weer lekker, even iets totaal anders kijken en even af van een “verplichting” (al zou het zo nooit helemaal voelen, want dan is het ook niet zo leuk). Toch blijft zaterdag een standaard dagje om een horrorfilm aan te knallen, en aangezien de film die wij wouden zien niet helemaal gelukt was kwam deze al gauw op onze pad terecht. En hoewel dit niet een volledige horrorfilm is, (en daar legt de film duidelijk ook niet zijn nadruk op) is de film wel degelijk getagt door ‘IMDb’ als “horror” waardoor ik hem dus alsnog even mee kan nemen voor de “Horrorfilm Challenge” en, voor de zaterdag: horrordag.
Deze film was immers bij zijn release eigenlijk al heel interessant, het verhaal deed mij wel goed en zeker de cast vond ik heel aantrekkelijk. Niet dat ik op mannen val overigens maar, ‘Idris Elba’ is de laatste tijd natuurlijk veel in het nieuws geweest waar hij als kandidaat voor de “James Bond” reeks werd bestempeld. Hoewel dat niet goed uitpakte, is hij wel in een nieuwe film belandt omtrent leeuwen, wat natuurlijk prachtbeesten zijn. Hij speelde overigens een prima rol maar, van zijn charisma was niet veel te zien. En dat kwam eigenlijk door een constante en zelfde fout die ‘Kormákur’ beging: de film was te chaotisch.
En dat chaotische trok hij helaas te ver door. Dit resulteerde in een onoverzichtelijke film waarbij je niet even een moment had om te relativeren wat er nou daadwerkelijk gebeurde. Deze chaotische setting zorgde ervoor dat het script eigenlijk een beetje in het niets resulteerde, waardoor de film nogal langdradig kon aanvoelen op veel momenten, en dat merkte je vooral aan concentratieproblemen als kijker; je raakt snel afgeleid en bent niet altijd geïnteresseerd. En ja, ik snap dat je in een situatie als dit met vooral een concept als deze film een chaotische film creëert, alleen is het ook buiten de leeuwenscenes om. En dit was dus voornamelijk dat ‘Elba’ opgescheept zit met twee dochters (kinderen) die dus nergens naar luisteren, geen enkele instructie volgen en een constante overdreven drama opbouwen.
Neem het moment wanneer ‘Elba’ een verdovingsgeweer vindt in de truck, en hij in een strijd met de leeuw terecht komt. Wanneer je als kijker eigenlijk heel goed in de spanning meegezogen werd in zijn strijd, hoorde je constant een kind schreeuwen, of het goed gaat met haar vader, dat ze bang is en weet ik wat allemaal. Dit zijn momenten waarvan ik de realisme snap alleen, was dat iets te veel van het goede. En tijdens datzelfde moment sprong een andere dochter uit de auto omdat ze denkt dat ze het wel zou redden, die leeuw zou haar niks doen. Wat dus ervoor zorgde dat ‘Elba’ in de problemen komt. Of noem het constante weglopen en ga maar door. Dat zijn momenten waar een film te veel emotie gaat tonen, met te veel overdreven drama noch spanning.
Toch vond ik dat de film beheerst over een geweldig staaltje CGI werk. Dat mag echt gezegd worden, aangezien veel films waar dieren centraal staan (en dan voornamelijk met dit soort actie/horror werkjes) erg slecht overkomen met hun CGI. De dieren zijn vaak lelijk gegenereerd, en dat is hier toch niet echt het geval. Een zeker pluspunt in de film.
Daarbij is het concept leuk, en heel belangrijk om in een daglicht te stellen. En daarin werkte ‘Kormákur’ heel goed het script weg. Want als denk ik de meeste kijkers (en ik zelf ook) voornamelijk een redelijke thriller wegkijken met veel clichématige spanning en- actiescenes zit er ook een addertje onder het gras, en dat was hier toch wel het feit dat men de stroping aankaart in de film. Een veel voorkomend probleem in Afrikaanse landen waar vooral de rijkere westerse mensen deze prachtige dieren kapotschieten voor vermaak; het is ziek.
Het verhaal vond ik dus best goed, het doel althans wat men in de film deed. We volgen een bepaalde ranger die rond rijdt en zijn dieren controleert in het gebied. Het leeuwen knuffelen was in mijn ogen dan weer wat onrealistisch, omdat we toch te maken hebben met een natuurlijke omgeving en setting (je ziet het ook wel op YT maar dat zijn beesten in een eigen territorium). Het park zat immers dicht voor bezoekers omdat er veel mensen vermist raakten en men op zoek was naar de dader van deze vergrijpen als ze bij een bloeddorstige leeuw terecht komen die iedereen wil vermoorden. Het einde was immers ook mooi (althans de leeuwen), daarna eindigt het weer in de nodige clichés.
Dus ja, ik heb me prima vermaakt verder met de film. De film duurt wat dat betreft qua tijdsduur niet extreem lang. Toch miste de film wat schoonheidspuntjes in zijn script, en de eerder benoemde minpunten. Voor een zaterdag avond en vooral hersenloze actie; zeker een prachtige keuze.
